هنر ارتباط و ارتباط را با توصیه های عملی تقویت کنید

گفتار یک هنر است. فرقی نمی کند که بخواهید در کلاس قصه بگویید یا شعری را با صدای بلند بخوانید. در هر صورت باید تکنیک بیان و گفتار را به خوبی بلد باشید. به عنوان مثال، شما باید با محتوایی که ارائه می کنید آشنا باشید و بتوانید بر موارد مورد نیاز تاکید کنید و از برخی موارد صرف نظر کنید. اسپیکینگ هنری است که می تواند مخاطب شما را تحت تاثیر قرار دهد و جذابیت شما را در حین سخنرانی افزایش دهد.

تکنیک های صحبت کردن

1. صحبت کردن و خواندن را همزمان تمرین کنید

این تکنیک زمانی که مجبور به خواندن متن یا شعر هستید بسیار مهم است. حفظ اشعار و اشعار نیز ایده خوبی است، اما باید به راحتی متن را مرور کنید تا مطمئن شوید آنچه می گویید درست است.

وقتی متنی را برای گروهی می خوانید، خوب است آن را چند بار تمرین کنید تا با کلمات و عبارات آشنا شوید. وقتی در کلام غوطه ور هستید و آن را خوب می دانید، می توانید ارتباط برقرار کنید و در حین صحبت به مخاطب نگاه کنید.

آهنگ واژگان را درک کنید. هنگام خواندن شعر یا داستان، به ویژه داستان های شفاهی، ریتم خاصی در طول جملات و کلمات وجود دارد. باید سعی کنید با ریتم این جملات و کلمات آشنا شوید تا بتوانید آن ها را با صدای بلند و به خوبی برای جمع تلفظ کنید.

برای بیان و توضیح داستان فقط به متن تکیه نکنید. باید سر خود را از روی کاغذ بردارید و با مخاطب ارتباط چشمی برقرار کنید. وقتی به عنوان یک سخنران ظاهر می شوید، باید نقشی پویا و پرانرژی داشته باشید. فایده ای ندارد که فقط چیزی از متن را بخوانید و بی خیال جملات بسازید.

2. زیر و بم، سرعت و لحن صدای خود را بررسی و تنظیم کنید

اگر می خواهید تکنیک بیان را دنبال کنید و با کلمات خوب صحبت کنید، باید بتوانید سرعت، لحن و حجم صدای خود را کنترل کنید. اگر فقط یکنواخت صحبت کنید، حضار را خسته خواهید کرد. محتوای سخنرانی شما هر چقدر هم جذاب باشد، تاثیری نخواهد داشت و مخاطب شما را دنبال نمی کند.

لحن شما باید با لحن فعلی داستان مطابقت داشته باشد. زمانی که شما یک داستان حماسی تعریف می کنید بسیار متفاوت خواهد بود تا زمانی که داستان شما یک شعر طنز از شل سیلورستاین باشد. شما باید بتوانید با توجه به متنی که در مورد آن صحبت می کنید لحن مناسبی داشته باشید و آن را تعریف کنید.

هنگام صحبت در مقابل مخاطبان زیاد، باید سرعت صحبت کردن خود را کنترل کنید. به طور طبیعی، سرعت شما کمتر از زمانی است که در یک مکالمه معمولی صحبت می کنید. واضح صحبت کردن، مخاطبان را با خود جذب می کند و به آنها کمک می کند تا محتوای کلمات شما را بهتر درک کنند. هنگام سخنرانی بهتر است آب همراه داشته باشید و پس از مدتی صحبت، گلوی خود را خنک کنید. این نیز سرعت آن را کاهش می دهد.

هنگام صحبت و رعایت فن بیان و گفتار باید صدایی واضح و رسا داشته باشید اما فراموش نکنید که نباید فریاد بزنید. عمیق نفس بکشید و از طریق دیافراگم صحبت کنید. می توانید از این تمرین استفاده کنید: صاف بایستید و سپس دستان خود را روی شکم خود قرار دهید. نفس خود را به داخل و خارج کنید تا احساس کنید شکم خود دوباره به داخل و خارج می شود. با هر نفس تا 10 بشمارید این کار شما را به حالت آرامش می رساند.

3. واضح صحبت کنید

اکثر مردم وقتی صحبت می کنند واضح صحبت نمی کنند. شما باید مطمئن شوید که مخاطب می تواند آنچه را که می گویید به وضوح بشنود و بفهمد، سپس از گفتار آهسته، بلند و نامفهوم خودداری کنید.

سعی کنید گفتار درستی داشته باشید. منظور از تلفظ، تلفظ صحیح صداها است. در واقع سعی کنید به جای تلفظ کلمات، گفتار صحیحی داشته باشید و هر صدا را در کلمات و عبارات به درستی تلفظ کنید. برخی از حروف مانند "ب، د، ج، پ، ت و ک" نیاز به تاکید زیادی در تلفظ و تلفظ دارند. تاکید بر این شخصیت ها به شما امکان می دهد واضح صحبت کنید.

کلمات را درست تلفظ کنید. شما باید معانی کلمات را در شعر یا در متن گفتار و داستان بدانید. اگر در به خاطر سپردن تلفظ کلمه ای مشکل دارید، یک علامت کوچک و یادآوری در کنار آن قرار دهید تا هنگام صحبت دچار اشتباه نشوید.

هنگام صحبت نباید زیاد مکث کنید. به عنوان مثال، مدام بگویید آه... یا از کلماتی استفاده نکنید که نشان دهنده عدم کنترل شماست. این کار حواس مخاطب را پرت می کند و دیگر به شما توجه نمی کند.

4. بر قسمت های درست سخنرانی خود تأکید کنید

اگر می خواهید مطمئن شوید که مخاطب مهمترین بخش های سخنرانی شما را درک می کند، باید از صدای خود استفاده کنید و توجه لازم را با صدای خود نشان دهید.

برای تاکید بر قسمت های مهمی که می خواهید، می توانید صدای خود را کمی پایین بیاورید و سپس آن را بالا ببرید. این روش برای تحریک مخاطب بسیار مناسب است. اگر آهسته تر و با دقت صحبت می کنید، به انسجام گفتار خود توجه کنید.

مثلاً اگر داستان رستم و سهراب را می‌گویید و می‌گویید، زمانی که مسئله پدر و پسر آشکار می‌شود، باید روی روایت خود بیشتر تأکید کنید.

شعر خواندن مشکلات خاص خودش را دارد. با توجه به ساختار شعر، باید بدانید که کدام قسمت ها را با دقت بیشتری بخوانید و کدام لحن را انتخاب کنید.